Мен неден қауіптенем?
Қалтырап жүргенім жоқ қайықпенен.
Шындығымды айтайын,
ел сенер ме?
Ешкімнің де алдында айыпты емен.
Біреулер жүр аяғын басып кердең,
Қалам ұстағандарын бақыт көрген.
Мақтанышы - мыңғырған том-том кітап,
Ақын болмаушы еді ғой пасық келген.
Кітабы көп, жоқ бірақ оқырманы,
Шошитын да жоқ түрі, шошынбады.
Том-томдардың иесін танымайтын,
Мүмкін, мына қауымның соқыр бәрі.
Ниеттердiң мәлім ғой сыры бүгін,
Төге алмаған жырлар көп жылылығын.
Майда-майда қиыршық жиналып ап,
Тасаламақ таулардың ірілігiн.
Мен содан қауіптенем.
Мұз үстінде жасанды тайып келем.
Саясаттың шапанын сән қып алмай,
Дертiңнен сауықшы, Өлең!
Өтiнем!
Арайлым МҰРАТӘЛИЕВА
