Сын сағатта Отан қорғауға аттанғандар қатарында менің атам да болған екен. Атамыз Мәжітбек Мұсаұлы 1922 жылдың 1 қаңтарында Арыс ауданында дүниеге келген. Ол кісі оқу-тоқуға құштар боп өскен екен. 1939 жылы Темірлан атындағы 7 жылдық орта мектепті тәмамдап, Шымкенттегі педагогикалық училищеде оқып жүрген кезінде соғыс басталады.
1942 жылы Алматы қаласындағы атқыштар батальонында 3 ай оқып, қыркүйек айында Сталинград майданына жіберіледі.
Осы жылдың соңында жау қоршауында қалған Ленинград қаласын қорғау үшін болған шайқастарға қатысады. Осы Ленинград майданында Отан алдындағы борышын адал өтегені үшін атамды партия қатарына қабылдапты. Ленинградты жау тырнағынан азат еткен соң да атамыз түрлі шайқастарға қатысып, жеңісті Германияның Выборг қаласында қарсы алады.
Қан майданнан дін аман оралған Мәжітбек атам туған жеріне, ата мекеніне келген соң еңбек майданына белсене кірісіп кетеді. Ақ сөйлеп, адал жүрген атамыз айналасына сыйлы, абыройы биік болған. Өзінің маңдай терімен, білім-білігімен аудандық және ауылдық Кеңеске депутат болып сайланған. Ордабасы ауданының Құрметті азаматы атағын да алды.
Бала кезімізде оқ пен оттан аман оралған атамның әңгімесін ұйып тындаушы едік. Кеудесі орден мен медальға, өмірі өнегеге толы атам ел мақтаған, жұрт түгел қадір тұтқан атпал азамат еді. Біз де осындай орны бөлек атамызды мақтан тұтатынбыз.
Мәжітбек атам мен Күлсара апамыз 3 ұл, 4 қыз өсіріп, немере-шөбере көрді.
Өскен әулеттің өнегелі ұрпақтары ретінде біз үшін 9 мамыр – ұлық мереке, ерекше мейрам. Бұл күні бәріміз ауылға барып, атамызды еске алып, Жеңіс күнін тойлап, арнайы Құран бағыштап қайтамыз.
Атамдай ардақты жандардың, ұлт болашағы үшін опат болған батырлардың ерлікке толы ғұмыры – біз секілді өскелең ұрпаққа өнеге.
Ләззат МӘЖІТБЕКОВА,
М.Әуезов атындағы ОҚУ Филология факультетінің 4 курс студенті
